میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال در استان چهارمحال و بختیاری در سالهای ۱۳۹۰-۱۳۸۰

زمینه و هدف: سرطان ها یکی از عوامل کشنده در جهان پس از بیماری های قلبی ـ عروقی می باشند. سرطان کولورکتال سومین بدخیمی شایع در جهان است. این سرطان دومین علت مرگ در آمریکا می باشد. در ایران نیزیکی از سرطان های شایع دستگاه گوارش  می باشد. هدف از این مطالعه برآورد میزان بقای بیماران سرطان کولورکتال در استان چهار محال و بختیاری بود. روش بررسی :  این یک مطالعه مشاهده ای از نوع تحلیلی بوده است، که به روش طولی و مطالعه بقاء  انجام شده است. جامعه  مورد بررسی شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال که در استان چهاربختیاری ساکن هستند می باشد. با مراجعه به مرکز ثبت سرطان استان چهار محال و بختیاری تمام موارد سرطان کولورکتال در سال های 1390ـ1380 به روش سر شماری وارد مطالعه شدند، تعداد 452 مورد به دست آمد. با مراجعه به مرکز ثبت مرگ و میر این استان زمان دقیق مرگ آنها استخراج شد.  روش آماری حد حاصل ضرب کاپلان مایر استفاده شد و هم چنین برای مقایسه توابع بقاء در زیر گروه های مختلف از آزمون های رتبه لگاریتمی یا آزمون تعمیم یافته ویلکاکسون (گهان، برسلو) استفاده شد. یافته: از مجموع 452 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتالی که در طی یک دوره 10 ساله جمع آوری شده اند، 232 نفر( 3/51 درصد ) مرد و 220 نفر( 7/48 درصد ) زن بودند. میانگین سنی افراد مبتلا به سرطان کولورکتال99/19± 12/59 سال و میانه سنی افراد نیز 60 سال بوده است. احتمال بقای 1 و 5 و 10 ساله در آنها به ترتیب معادل 7/85 ، 9/71 و 5/52 درصد محاسبه شد و هم چنین میانه بقا  نیز 26/0±44/8 سال برآورد شد. نتیجه گیری: با این که میزان بقای سرطان کولورکتال در استان چهار محال و بختیاری در حد مطلوب می باشد با توجه به این که عوامل زیادی این میزان را تحت تأثیر قرار می دهند نیاز به مطالعه ای جهت شناسایی عوامل پیش آگهی کننده بر روی آن می باشد.